در این متن ما 4 تفاوت اصلی دوربین های موبایل با دوربین های حرفه ای را بررسی میکنیم.
با توجه به نوسان شدید قیمت ارز وبالاتر رفتن روز به روز قیمت دوربین شاید خیلی از علاقه مندان به عکاسی توان خرید دوربین مورد علاقه خود را نداشته باشند ولی به لطف کمپانی های ساخت گوشی هوشمند روز به روز با گوشی های جدیدتر با دوربین های پیشرفته تر مواجه هستیم.
دوربین های DSLR با قابلیت هایی که دارند به عکاس این اماکن را میدهند که با انتخاب مناسب ترین لنز از بین صدها انتخاب بهترین خروجی را گرفته و به بهترین شکل ممکن ویرایش کرده و یا در ابعاد بزرک چاپ نمایند.
برای ما که میخواهیم چند عکس بدون دردسر بگیریم و در فضای مجازی انتشار بدهیم دوربین های گوشی های پرچمدار امروزی حتی ار نیاز هایمان هم فزاتر است.
اما تفاوت‌های اصلی که تا این حد دوربین‌های DSLR را از گوشی‌های هوشمند متمایز می‌کنند چیست؟ خب با کمی توجه به اسم های برده شده در متن بالا میتوان فهمید هرکدام مخصوص چه کاری است.
دوربین های حرفه ای مخصوص عکاسی طراحی و ساخته شده اند که و در مقایسه با گوشی های هوشمند که در کنار صدها کار دیگر عکاسی یکی از قابلیت های آنهاست امکانات بیشتری مخصوص عکاسی به ما ارائه می دهند.
از مهمترین این تفاوت‌ها میتوان به سنسور بزرگتر، لنز دوربین قابل تعویض و تنظیمات دستی به صورت کامل اشاره کرد. البته تفاوت‌ها حقیقتا بسیار بیشتر هستند .
سایز سنسور
یکی ار اصلی ترین تفاوت ها میان گوشی های هوشمند و دوربین های خرفه ای در سایز حسگر با سنسور آنهاست.
البته اینکه سایز کوچک سنسور در گوشی برای شما مشکل ایجاد میکند یا خیر به سبک عکاسی شما بستگی دارد مثلا شما در عکاسی خیابانی با مشکلی رو به رو نخواهید شد در خالی که در عکاسی شب این مسئله به چشم می آید.
اگر تولیدکنندگان گوشی هوشمند بتوانند دوربینی با اندازه‌ی حسگر یک اینچ را در گوشی‌های خود جای دهند حرکت عظیمی به حساب می‌آید؛ البته پاناسونیک چند سال پیش در گوشی اندرویدی خود این‌کار را انجام داد؛ اما این گوشی هرگز به بازار جهانی عرضه نشد و تنها به صورت یک طرح مفهومی فوق‌العاده باقی ماند.
سونی اولین سنسور 48 مگاپیکسلی دنیای موبایل را معرفی کرده است. این سنسور 1/2 اینچی با پیکسل‌های 0.8 میکرونی از فناوری Quad Bayer و پیکسل بینینگ استفاده میکند.
اگر نگاهی به مشخصات پرچمدارها بیاندازید متوجه می‌شوید اکثر آنها از یک حسگر 1/2.5 اینچی 12 مگاپیکسلی استفاده می‌کنند. با این ترکیب، اندازه هر پیکسل به 1.4 میکرون می‌رسد که در حال حاضر رقمی ایده آل برای گوشی‌های موبایل است.
بیشتر شرکت‌ها تلاش خودشان را روی بخش نرم افزاری معطوف کرده‌اند تا بتوانند از همین حسگر معمول بهترین نتیجه را بگیرند. در واقع اهمیت الگوریتم‌های پردازش تصویر برای تولید عکس نهایی اگر بیشتر از ویژگی‌های سخت افزاری نباشد، کمتر نیست.
در این بین شاید کمترین اهمیت را رزولوشن داشته باشد؛ فاکتوری که هنوز هم کاربران هنگام خرید دوربین بیشترین اهمیت را به آن میدهند. کمپانی‌های تولید کننده گوشی‌های هوشمند نیز به این موضوع پر و بال خوبی داده و به صورت سعودی سعی در افزایش تعداد مگاپیکسل دوربین‌هایشان داشتند !
حقیقت این است که یک دوربین هشت مگاپیکسلی که به خوبی تنظیم و بهینه شده باشد می‌تواند از دوربین به اصطلاح 40 مگاپیکسلی هواوی پی 30 پرو عملکرد بهتری داشته باشد. حسگر دوربین‌های DSLR کراپ سنسور معمولا اندازه‌ای برابر با 23.60 در 15.70 دارند که تقریبا 13 برابر اندازه‌ی حسگر تصویر گوشی‌های هوشمند رایج ( 6.17 در 4.55 میلی‌متر ) است. فراتر از آن، سنسورهای فول‌فریم اندازه‌ای برابر 36 در 24 میلی‌متر دارند که حدودا 30 برابر اندازه‌ی حسگر دوربین گوشی‌های هوشمند است !
اما عملکرد حسگر بزرگتر در چه چیزی بهتر است؟ حسگرهای بزرگتر سطح وسیع‌تری دارند و به همین جهت نور بیشتری را جذب می‌کنند که باعث افزایش دامنه داینامیکی، عمق میدان و کاهش نویز میشود. پس اگر این مسائل برای شما مهم است، جواب سوال دوربین DSLR یا گوشی ، دوربین DSLR است !
لنز قابل تعویض
یکی از مهمترین محدودیت‌ها در دوربین گوشی‌های هوشمند، ثابت بودن و غیر قابل تعویض بودن لنز آن است. لنز دوربین‌های موبایل همواره به صورت واید طراحی میشود. برخی تولیدکنندگان موبایل تاکنون از خلاقیت‌های نظیر زوم هوشمند، لنز دوم و حتی سوم برای افزایش فاصله‌ی کانونی استفاده کرده‌اند و برخی امکان نصب لنز‌های مینیاتوری مبدل تله را فراهم کرده‌اند؛ اما حقیقتا تمام این نوآوری‌ها نتوانسته‌اند جای قابلیت تغییر لنز را بگیرند و شما نمی‌توانید بسته به منظره‌ای که قصد عکاسی از آن دارید، لنز متناسب با فاصله‌ی کانونی مورد نیاز را استفاده کنید.
اینکه برای هر سبک از عکاسی از لنز واید استفاده کنید کار آسانی نیست.
ممکن است در عکاسی پرتره گروهی یا عکاسی از منظره به مشکل خاصی نخورید امادر عکاسی پرتره یا عکاسی معماری که یک عکاس حرفه ای سعی میکند از لنزی با فاصله کانونی بیشتر استفاده کند تا میدان دید کمتر و اعوجاج کمتری داشته باشد قطعا با مشکل مواجه خواهید شد.
وقتی مجبور باشید از لنز واید استفاده کنید مشکلات زیادی در عکستان به وجود خواهد آمد، برای مثال ممکن است گوشه‌های عکس کشیده شوند یا درعکاسی پرتره، سر سوژه نسبت به بدنش بزرگتر باشد. استفاده از فاصله کانونی متغیر تمام این مشکلات را پوشش می‌دهد و این ارمغانی است که تمام دوربین‌های دیجیتال قدیمی یا جدید برایتان خواهند داشت !
فوکوس خودکار
یکی از مهمترین ویژگی های هردوربینی سرعت فوکوس کشی آن دوربین محسوب میشود که اغلب در ژانر عکاسی خیابانی,ورزشی و حیات وحش دارای اهمیت است چرا که این سبک عکاسی نیازمند سرعت عمل بالا بوده چرا که ممکن است سوژه در آن به سرعت حرکت کرده و از ناحیه فوکوس خارج شود.
گوشی‌های هوشمند با وجود بهره‌مندی از قدرت پردازشی در حد رایانه، هنوز هنگام فوکوس کردن سرعت عمل رضایت بخشی ندارند. البته به لطف استفاده از تکنولوژی Dual Pixel در پرچمداران جدید، این مورد بهبود زیادی داشته است. اما هنوز هم این تکنولوژی قابل مقایسه با دوربین‌های DSLR رده بالا نیست، به خصوص از نظر دقت فوکوس.
سرعت فوکوس در دوربین‌های دیجیتال DSLR یا بدون آینه به مراتب سریع‌تر از گوشی‌های هوشمند است. اما جدایی از سرعت و دقت در فوکوس، مورد بعدی تاخیر شاتر است که این هم بسیار آزار دهنده است. تاخیری که به جرات میتوان گفت در اکثر گوشی‌های هوشمند بین نیم ثانیه تا 1 ثانیه است. شاید برای کاربران عادی یا افرادی که صرفا قصد عکاسی برای ثبت خاطرات خانوادگی دارند آنقدرها هم مهم نباشد؛ اما یک عکاس حرفه‌ای به هیچ وجه حاضر به از دست دادن یک صحنه فوق‌العاده به خاطر کندی شاتر نیست.
گوشی‌های هوشمند از هر نوع سیستم فوکوسی که استفاده کنند، چه از تشخیص فاز یا فوکوس لیزری یا هر سیستم دیگر، سرعت فرایند فوکوس و ثبت لحظه‌ی آنها همپای دوربین‌های دیجیتال نیست. به همین جهت، با اینکه نسل به نسل، دوربین گوشی‌ها در حال ارتقا بوده و این حقیقتی انکارناپذیر است، اما هنوز جایگزین کردن دوربین دیجیتال با موبایل منطقی به نظر نمی‌رسد.
کیفیت لنز
امروزه در دنیای گوشی‌های هوشمند گشودگی دیافراگم دوربین‌ها به F1.7، F1.6 و اخیرا F1.5 افزایش پیدا کرده است. البته این مورد نیز مثل تعداد پیکسل‌های تصویر، تبدیل به یک المان تبلیغاتی جذاب دیگر شده است ! در واقع کمپانی‌ها حالا به جای تعداد پیکسل از دیافراگم برای مانور روی پرچمدارهای خود استفاده می‌کنند و توانسته‌اند توجهات زیادی را نیز به همین شکل جلب کنند. اما حقیقتا میتوان گفت که F1.7 در مقایسه با F1.6 فرق چندانی ندارد.
چیزی که اهمیت دارد کیفیت اپتیکال یا ساختار لنز است. اگر لنز باکیفیت باشد، گشودگی دیافراگم اهمیت چندانی نخواهد داشت. یک لنز خوب با گشودگی دیافراگم F2.8 ولی شفافیت و وضوح عالی و کنتراست و کنترل‌های فنی خوب به مراتب بهتر از یک لنر F1.8 با کاستی‌های زیاد است؛ کاستی‌هایی که اگر گشودگی دیافراگم اینقدر زیاد نبود راحت‌تر قابل رفع بودند.
نظرات کاربران